- Oude stukjes - 1 apr 2005 3 apr 2005 11 apr 2005 14 apr 2005 28 mei 2005 7 jun 2005 11 jun 2005 22 jun 2005 24 jun 2005 10 jul 2005 17 aug 2005 27 aug 2005 5 sep 2005 12 sep 2005 20 sep 2005 14 okt 2005 22 okt 2005 24 okt 2005 8 nov 2005 14 nov 2005 22 nov 2005 23 nov 2005 5 dec 2005 8 dec 2005 13 dec 2005 4 jan 2006 10 jan 2006 16 jan 2006 17 jan 2006 30 jan 2006 3 feb 2006 7 feb 2006 12 feb 2006 24 feb 2006 28 feb 2006 16 mrt 2006 20 mrt 2006 25 mrt 2006 27 mrt 2006 3 apr 2006 12 apr 2006 26 apr 2006 8 mei 2006 30 mei 2006 15 jun 2006 22 jun 2006 29 jun 2006 1 jul 2006 11 jul 2006 13 jul 2006 14 jul 2006 3 aug 2006 8 aug 2006 7 sep 2006 18 sep 2006 22 sep 2006 12 okt 2006 26 okt 2006 2 nov 2006 16 nov 2006 7 dec 2006 14 dec 2006 21 dec 2006 28 dec 2006 11 jan 2007 19 feb 2007 1 mrt 2007 16 mei 2007 25 jun 2007 30 jun 2007 10 jul 2007 11 jul 2007 16 jul 2007 24 jul 2007 2 aug 2007 16 okt 2007 24 okt 2007 31 okt 2007 24 nov 2007 8 dec 2007 13 dec 2007 4 feb 2008 11 feb 2008 18 feb 2008 22 feb 2008  gokje?

 

Vrouwen

Het schijnt een desastreuze uitwerking te hebben op vrouwen dat zij overal geconfronteerd worden met beelden van rimpelloze, stralend kijkende reclamemodellen. De gemiddelde vrouw kan niet anders dan zich er voortdurend van bewust zijn dat ze niet tot de mooiste procent van haar soort behoort. Dat is uiteraard niet eerlijk, dus de derde feministische golf lijkt langzaam aan te komen rollen. Het is slechts wachten op de manifesten die ook de portrettering van de vrouw als een wezen dat zich met liefdevolle glimlach door huiselijke en andere ongemakken heen manoeuvreert aan de kaak stellen. Hardnekkige kalkaanslag? Om knakworst bedelende kinderscharen? Voor de rest van je leven incontinent? De filmvrouw ziet het als een manifestatie van onvoorzien geluk dat je maar beter kunt koesteren, maar een dergelijke levenshouding ben ik in het echt nog niet tegengekomen. Net zo min als mensen lijkend op reclamebeelden, wat vast komt doordat die na grondige manipulatie weinig meer van doen hebben met de realiteit.

Tot de nieuwe generatie feministen daadwerkelijk voet aan de grond krijgt spendeert menig meisje, misleid door al deze fictie, wel handen vol geld aan het in de juiste vorm krijgen van geest en lichaam. Ook ik heb een abonnement op de sportschool. Voor de vorm, maar dan in overdrachtelijke zin. Ik vermoed dat ik bij de vooruitbetaling ervan dacht dat het niet lang meer kon duren voordat ook ik last zou gaan krijgen van een groeiend minderwaardigheidscomplex. Maar het had vooral tot gevolg dat elke confrontatie met een gladgestreken, deodorant aanprijzende dame die in een bushokje op me neerkeek mij pijnlijk bewust maakte van het geld dat ik ook naar Afrika had kunnen sturen. Het werd tijd om het ding toe te passen.

Bijvoorbeeld in een of andere collectieve springles. Begeleid door iemand in een pak, vrij naar Jane Fonda. Met haren waarmee ze zich zonder meer weer buiten kan vertonen na een uur springen. Zij lijkt trouwens in het geheel niet aangedaan door een uur springen. Ze kan niet alleen springen en tegelijkertijd instructies geven, ze kan ook ondertussen meezingen met de muziek. En terwijl ik na een minuut of twaalf moet concluderen dat er niks afschuwelijkers bestaat dan deze ultieme non-bezigheid, handhaaft zij een stralend humeur en vertelt nog eens een leuke anekdote uit haar spannende leven.

Na afloop van het uur neem ik afgepeigerd plaats in het bushokje. Voor zo ver ik in het spiegelende glas kan zien ben ik er hoogstens op achteruit gegaan. Ik kijk nog eens goed naar het model dat daar hangt. En ik besluit dat het beter is wekelijks een avond bankhangend met veel ongezonds naar knappe actrices te staren dan een sportkaart in gebruik te nemen. Dat laatste is niet alleen fysiek, maar ook mentaal desastreuzer dan alle perfecte plaatjes bij elkaar opgeteld. Die mogen dan nep zijn, dat soort vrouwen bestaat blijkbaar wel degelijk echt.

Geschreven door Marina.

Een reactie posten

Tekst en ontwerp (c) Marina, 2005 - 2008.